- 5/10/19
- 95,286
- 79
انشا درمورد ویروس کرونا / انشا ویروس کرونا / انشادر مورد ویروس کرونا / ویروس کرونا انشا / انشا کرونا /
متن انشا :
موضوع انشا : ویروس کرونا
این روزها خبری از روبوسی و دید بازدید نیست ، چون که هنوز عید نشده بود که یه مهمون توی خونه ها و خیابونا و روی خوراکیا و خلاصه همه جا اومد و یه جورایی صاحب خونه شده از بس که موند ، مهمون ناخوانده همیشه آزار و اذیت داره ، چون که با غافلگیریه ، و ما ادما ها هم وقتی غافلگیر میشیم دست و پامون رو گم میکنیم ، یه جورایی ورود کرونا به خونه و زندگیمون مثل اون مهمونی بود که یهو زنگ در خونه رو میزد برای سورپرایز و ما هنوز رخت خوابامون وسط پذیرای بود و یه چند دقیه معطل میکردیم وهمه وسایل رو که باعث بهم ریختگی خونه شده می ریختیم تو اتاق و بعد با روی ناخوش در رو باز میکردیم ، وضعیت جسمی و روحی و روانی ما الان حکم همون وسایل توی اتاق رو داره . به نظرم خیلی سخته که آدم نتونه بره مدرسه و بیرون و ....
شنیدم که میگن این ویروس فعلا فعلنا داروش ساخته نمیشه و زمان بر هست ، و یسری هم توی این راه و برای ساخت این دارو و همینطور درمان بیمارا خیلی دارن تلاش میکنن و اسمشون رو هم گذاشتن جهاد گران سلامت ، در واقع این جهاد گران سلامت همون پزشکای ما هستن که این روزا خیلی تلاش میکنن و به قول جان بر کف هستن ، چون این مهمون ناخوانده خیلی بی رحمه ، حرف از جهاد گری پزشکا که میشه یاد شعری میوفتم که مامانم از بچگی برام میخوند وقتی من رو میبرد دکتر ؛ که میگفت دکتر چه مهربونه ، قدر منو میدونه و...)
وقتی برای اولین بار اسم جهادگرای سلامت به گوشم خورد یاد این شعر افتادم ، حالا بنظرم توی جامعه یسری دیگه هم هستن ، که باید بهشون گفت تخریبگران سلامت ، اینها اون دسته از آدم هایی هستن که برخلاف تلاش های دکترای مهربونمون باعث به خطر افتادن جون آدما میشن . کاش تو این روزا بیشتر به فکر هم دیگه باشیم و از دسته همراهان جهادگران سلامت باشیم نه تخریبگرایان سلامت
منبع : همیارخاص
-----------------------
متن انشا :
موضوع انشا : ویروس کرونا
این روزها خبری از روبوسی و دید بازدید نیست ، چون که هنوز عید نشده بود که یه مهمون توی خونه ها و خیابونا و روی خوراکیا و خلاصه همه جا اومد و یه جورایی صاحب خونه شده از بس که موند ، مهمون ناخوانده همیشه آزار و اذیت داره ، چون که با غافلگیریه ، و ما ادما ها هم وقتی غافلگیر میشیم دست و پامون رو گم میکنیم ، یه جورایی ورود کرونا به خونه و زندگیمون مثل اون مهمونی بود که یهو زنگ در خونه رو میزد برای سورپرایز و ما هنوز رخت خوابامون وسط پذیرای بود و یه چند دقیه معطل میکردیم وهمه وسایل رو که باعث بهم ریختگی خونه شده می ریختیم تو اتاق و بعد با روی ناخوش در رو باز میکردیم ، وضعیت جسمی و روحی و روانی ما الان حکم همون وسایل توی اتاق رو داره . به نظرم خیلی سخته که آدم نتونه بره مدرسه و بیرون و ....
شنیدم که میگن این ویروس فعلا فعلنا داروش ساخته نمیشه و زمان بر هست ، و یسری هم توی این راه و برای ساخت این دارو و همینطور درمان بیمارا خیلی دارن تلاش میکنن و اسمشون رو هم گذاشتن جهاد گران سلامت ، در واقع این جهاد گران سلامت همون پزشکای ما هستن که این روزا خیلی تلاش میکنن و به قول جان بر کف هستن ، چون این مهمون ناخوانده خیلی بی رحمه ، حرف از جهاد گری پزشکا که میشه یاد شعری میوفتم که مامانم از بچگی برام میخوند وقتی من رو میبرد دکتر ؛ که میگفت دکتر چه مهربونه ، قدر منو میدونه و...)
وقتی برای اولین بار اسم جهادگرای سلامت به گوشم خورد یاد این شعر افتادم ، حالا بنظرم توی جامعه یسری دیگه هم هستن ، که باید بهشون گفت تخریبگران سلامت ، اینها اون دسته از آدم هایی هستن که برخلاف تلاش های دکترای مهربونمون باعث به خطر افتادن جون آدما میشن . کاش تو این روزا بیشتر به فکر هم دیگه باشیم و از دسته همراهان جهادگران سلامت باشیم نه تخریبگرایان سلامت
منبع : همیارخاص
-----------------------