- 5/10/19
- 94,944
- 78
چرا استقلال رفت دسته سه با جزییات | چرا استقلال رفت دسته سه در همیارخاص ببینید
سقوط استقلال پس از قهرمانی
واقعیت این است که استقلال پس از قهرمانی آسیا در سال 70 روند رو به سقوط را آغاز کرد و با قانون عجیب و غریب فدراسیون فوتبال دوران ریاست تیمسار ناصر نوآموز، به دسته سوم لیگ کشوری سقوط کرد. اما سوال اینجاست چرا این اتفاق افتاد و استقلال چطور از لیگ دسته اول بودن سقوط به لیگ دسته دوم، به لیگ دسته سوم رفت و چطور از لیگ دسته سوم، دوباره به لیگ دسته اول برگشت؟ در واقع استقلال شاید یکی از استثناهای تیم های باشگاهی جهان باشد که با قوانین عجیب لیگ ایران در آن زمان مستقیما از دسته اول به لیگ دسته سه و از دسته سوم به لیگ آزادگان صعود کرده است! تبصره ای که حدود 28 سال قبل یعنی سال 1343 ، پرسپولیس را به دسته اول فوتبال ایران رسانده بود. ماجرایی که در جراید آن زمان نوشته شده و البته قوانینی بوده که فدراسیون فوتبال آن زمان وضع کرده است.
جزییات ماجرای سقوط استقلال به دسته سوم
چند سال پس از پایان جنگ تحمیلی که تعطیلی مسابقات لیگ سراسری فوتبال ایران را در پی داشت، فدراسیون فوتبال وقت به ریاست تیمسار نوآموز، برای برپا کردن دوبارهٔ لیگ سراسری در حال آزمایش شیوه‌های مختلف برگزاری مسابقات بود. پس از لیگ یکم آزادگان که در یک گروه 12 تیمی برگزار شده بود، مسابقات سال 1371 فصل دوباره به شیوهٔ «دو گروهی» – شیوه‌ای که در جام باشگاه‌های تهران در دههٔ 60 رایج بود – برگزار شد. 16 تیم حاضر در این مسابقات در دو گروه هشت تیمی رقابت کردند و پس از پایان پیکارهای گروهی، دو تیم برتر هر گروه به دور نیمه‌پایانی راه پیدا می کردند. سرانجام تیمهای پیروز نیمه‌نهایی یعنی پاس و پرسپولیس دیدار پایانی را برگزار کردند که با برتری سبزپوشان، جام آزادگان برای دومین سال پیاپی به پاس تهران رسید. استقلال در گروه اول بازی‌ها قرار داشت و با کسب تساوی‌های پیاپی، در پایان به مقام سوم گروه خود رسید و از رسیدن به مرحلهٔ نیمه‌نهایی رقابت‌ها بازماند. در آخرین هفته مرحله گروهی استقلال برای صعود نیاز داشت کشاورز را با اختلاف چهار گل شکست دهد، اما با تساوی یک بر یک متوقف شد و البته با توجه به روند سقوطی تیم، هواداران استقلال، پیش بینی می کردند که استقلال نتواند چهار گل به کشاورز بزند. در جدول امتیازی دو گروه مسابقات هم استقلال در میان 16 تیم شرکت‌کننده با 16 امتیاز در جای پنجم قرار گرفته بود.
سهمیه‌بندی تیمهای فوتبال تهران
در پنج دوره اول لیگ باشگاهی کشوری بعد از انقلاب یعنی لیگ قدس و لیگ‌های آزادگان اول تا چهارم شیوهٔ برگزاری مسابقات بر اساس «سهمیه‌بندی» تعداد نمایندگان استان‌ها بود و هر استان تعداد سهمیه مشخصی در لیگ داشت. فدراسیون فوتبال در این دوره بدون توجه به رتبهٔ تیمها در لیگ آزادگان فصل گذشته، مسابقات استانی را ترتیب می‌داد تا تیمهای دورهٔ بعدی لیگ آزادگان انتخاب شوند. این شیوه بعد از دوره چهارم لیگ آزادگان متوقف شد و با روال معمول «صعود و سقوط» که در لیگ‌های فوتبال اغلب کشورهای دنیا متداول است جایگزین شد. در واقع شیوه سهیمه ای یک شیوه عجیب بود و هر چند به بهانه توسعه فوتبال در کشور تنظیم شده بود اما برخی تیمهای شهرستانی در استانهای محروم، آنقدر وضعیت بدی داشتند که نمی توانستند در مسافرت های بین شهری هزینه تیمشان را تامین کنند. به همین دلیل قوانین صعود و سقوط وضع شد.
استان تهران در لیگ سوم آزادگان سال 1372 همچون لیگ دوم آزادگان تنها 4 سهمیه داشت و دیگر تیمهای تهرانی باید در مسابقات دیگر (جام باشگاه‌های تهران یا دسته های پایین فوتبال ایران) بازی می‌کردند. پس از پایان مسابقات لیگ سال 1371، فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت تا 4 سهمیهٔ سال بعد را در رقابتی میان 4 تیم تهرانی حاضر در لیگ آزادگان یعنی تیمهای استقلال، پرسپولیس، پاس و کشاورز و 4 تیم برتر جام باشگاه‌های تهران در آن سال یعنی سایپا، پورا، بانک تجارت و گسترش تعیین کند.
در واقع هدف این بود که این تیم ها در یک تورنمنت هشت جانبه هم شرکت کنند تا تنور فوتبال تهران داغ تر شود. در ماه‌های دی و بهمن سال 1371 تورنمنتی 8 جانبه موسوم به «سوپر جام باشگاه‌های تهران» میان 8 باشگاه تهرانی برگزار شد. اما یک اتفاق عجیب در میانه راه این تورنمنت افتاد و فدراسیون فوتبال به یکباره اعلام کرد دو تیم قهرمان و نایب قهرمان لیگ (پاس و پرسپولیس) بدون توجه به نتایج تورنمنت در لیگ آینده حضور خواهند داشت و این در حالی بود که نتایج آنها در مقابل تیمهای دیگر در سرنوشت دیگر تیمها اثر داشت.
همین ماجرا باعث اعتراض شش تیم دیگر شد اما فدراسیون فوتبال رویه اش را در پیش گرفت و بدین ترتیب شش تیم دیگر تهران بر سر دو سهمیهٔ باقی‌مانده رقابت کردند. استقلال در هفت بازی اش، پنج مساوی مقابل تیمهای پرسپولیس، کشاورز، پورا، بانک تجارت و گسترش گرفت و مقابل پاس و سایپا شکست خورد و حسرت یک برد را روی دل هوادارانش گذاشت. در نهایت کشاورز و سایپا دو سهمیهٔ آخر تهران را به دست آوردند و تیمهای استقلال، بانک تجارت، پورا و گسترش سهمیه حضور در سومین دوره لیگ آزادگان را به دست نیاوردند.
عاقبت قوانین من درآوردی چه شد؟
در انتهای فصل بعد یعنی فصل 72-73 فدراسیون فوتبال قید طرح سال گذشته را زد و مجدداً همان طرح سوپرجام را برگزار کرد و این بار سهمیه تهران در لیگ آزادگان را به شش و تعداد تیمهای لیگ را به شانزده تیم افزایش داد. استقلال با سرمربیگری رضا نعلچگر در بهار 1373 قهرمان سوپرجام تهران شد و سهمیه لیگ آزادگان بعدی را به دست آورد. اما چند تیم ریشه‌دار شهرستانی همچون تراکتورسازی و نساجی، علی‌رغم عملکرد قابل قبول در لیگ آزادگان همان سال 72-73، نتوانستند از سوپرجام استان خود سهمیه لیگ 73-74 را به دست بیاورند. با زیاد شدن اعتراض‌ها به فدراسیون فوتبال تعداد تیمهای لیگ را از 16 به 24 افزایش داد و به تمام تیمهای لیگ قبلی یعنی فصل 72-73 و همه تیمهای موفق در سوپر جام اجازه شرکت در لیگ 73-74 را داد. به این ترتیب تعداد سهمیه‌های تهران به 8 رسید. ضمن اینکه فدراسیون اعلام کرد از فصل آینده تیمها براساس رتبه‌شان در جدول لیگ آزادگان گزینش خواهند شد. به عبارت دیگر قانون سهمیه‌بندی و برگزاری مسابقات سوپرجام انتخابی برچیده شد و همچون مثل اغلب لیگ‌های دنیا تیمها بر اساس صعود و سقوط در لیگ جواز حضور در مسابقات فصل بعد را به دست آوردند. این شیوه از فصل 73-74 تا همین امروز اجرا شده‌است. جالب است بدانید که اگر سال بعد هم این قانون عمل می شد آن وقت پرسپولیس سر از دسته سوم در می آورد چون استقلال در مسابقات انتخابی تهران اول شد و پاس و سایپا در رده های بعدی قرار گرفته بودند ولی دیگر آن قانون عجیب برداشته شد.
سقوط استقلال پس از قهرمانی
واقعیت این است که استقلال پس از قهرمانی آسیا در سال 70 روند رو به سقوط را آغاز کرد و با قانون عجیب و غریب فدراسیون فوتبال دوران ریاست تیمسار ناصر نوآموز، به دسته سوم لیگ کشوری سقوط کرد. اما سوال اینجاست چرا این اتفاق افتاد و استقلال چطور از لیگ دسته اول بودن سقوط به لیگ دسته دوم، به لیگ دسته سوم رفت و چطور از لیگ دسته سوم، دوباره به لیگ دسته اول برگشت؟ در واقع استقلال شاید یکی از استثناهای تیم های باشگاهی جهان باشد که با قوانین عجیب لیگ ایران در آن زمان مستقیما از دسته اول به لیگ دسته سه و از دسته سوم به لیگ آزادگان صعود کرده است! تبصره ای که حدود 28 سال قبل یعنی سال 1343 ، پرسپولیس را به دسته اول فوتبال ایران رسانده بود. ماجرایی که در جراید آن زمان نوشته شده و البته قوانینی بوده که فدراسیون فوتبال آن زمان وضع کرده است.
جزییات ماجرای سقوط استقلال به دسته سوم
چند سال پس از پایان جنگ تحمیلی که تعطیلی مسابقات لیگ سراسری فوتبال ایران را در پی داشت، فدراسیون فوتبال وقت به ریاست تیمسار نوآموز، برای برپا کردن دوبارهٔ لیگ سراسری در حال آزمایش شیوه‌های مختلف برگزاری مسابقات بود. پس از لیگ یکم آزادگان که در یک گروه 12 تیمی برگزار شده بود، مسابقات سال 1371 فصل دوباره به شیوهٔ «دو گروهی» – شیوه‌ای که در جام باشگاه‌های تهران در دههٔ 60 رایج بود – برگزار شد. 16 تیم حاضر در این مسابقات در دو گروه هشت تیمی رقابت کردند و پس از پایان پیکارهای گروهی، دو تیم برتر هر گروه به دور نیمه‌پایانی راه پیدا می کردند. سرانجام تیمهای پیروز نیمه‌نهایی یعنی پاس و پرسپولیس دیدار پایانی را برگزار کردند که با برتری سبزپوشان، جام آزادگان برای دومین سال پیاپی به پاس تهران رسید. استقلال در گروه اول بازی‌ها قرار داشت و با کسب تساوی‌های پیاپی، در پایان به مقام سوم گروه خود رسید و از رسیدن به مرحلهٔ نیمه‌نهایی رقابت‌ها بازماند. در آخرین هفته مرحله گروهی استقلال برای صعود نیاز داشت کشاورز را با اختلاف چهار گل شکست دهد، اما با تساوی یک بر یک متوقف شد و البته با توجه به روند سقوطی تیم، هواداران استقلال، پیش بینی می کردند که استقلال نتواند چهار گل به کشاورز بزند. در جدول امتیازی دو گروه مسابقات هم استقلال در میان 16 تیم شرکت‌کننده با 16 امتیاز در جای پنجم قرار گرفته بود.
سهمیه‌بندی تیمهای فوتبال تهران
در پنج دوره اول لیگ باشگاهی کشوری بعد از انقلاب یعنی لیگ قدس و لیگ‌های آزادگان اول تا چهارم شیوهٔ برگزاری مسابقات بر اساس «سهمیه‌بندی» تعداد نمایندگان استان‌ها بود و هر استان تعداد سهمیه مشخصی در لیگ داشت. فدراسیون فوتبال در این دوره بدون توجه به رتبهٔ تیمها در لیگ آزادگان فصل گذشته، مسابقات استانی را ترتیب می‌داد تا تیمهای دورهٔ بعدی لیگ آزادگان انتخاب شوند. این شیوه بعد از دوره چهارم لیگ آزادگان متوقف شد و با روال معمول «صعود و سقوط» که در لیگ‌های فوتبال اغلب کشورهای دنیا متداول است جایگزین شد. در واقع شیوه سهیمه ای یک شیوه عجیب بود و هر چند به بهانه توسعه فوتبال در کشور تنظیم شده بود اما برخی تیمهای شهرستانی در استانهای محروم، آنقدر وضعیت بدی داشتند که نمی توانستند در مسافرت های بین شهری هزینه تیمشان را تامین کنند. به همین دلیل قوانین صعود و سقوط وضع شد.
استان تهران در لیگ سوم آزادگان سال 1372 همچون لیگ دوم آزادگان تنها 4 سهمیه داشت و دیگر تیمهای تهرانی باید در مسابقات دیگر (جام باشگاه‌های تهران یا دسته های پایین فوتبال ایران) بازی می‌کردند. پس از پایان مسابقات لیگ سال 1371، فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت تا 4 سهمیهٔ سال بعد را در رقابتی میان 4 تیم تهرانی حاضر در لیگ آزادگان یعنی تیمهای استقلال، پرسپولیس، پاس و کشاورز و 4 تیم برتر جام باشگاه‌های تهران در آن سال یعنی سایپا، پورا، بانک تجارت و گسترش تعیین کند.
در واقع هدف این بود که این تیم ها در یک تورنمنت هشت جانبه هم شرکت کنند تا تنور فوتبال تهران داغ تر شود. در ماه‌های دی و بهمن سال 1371 تورنمنتی 8 جانبه موسوم به «سوپر جام باشگاه‌های تهران» میان 8 باشگاه تهرانی برگزار شد. اما یک اتفاق عجیب در میانه راه این تورنمنت افتاد و فدراسیون فوتبال به یکباره اعلام کرد دو تیم قهرمان و نایب قهرمان لیگ (پاس و پرسپولیس) بدون توجه به نتایج تورنمنت در لیگ آینده حضور خواهند داشت و این در حالی بود که نتایج آنها در مقابل تیمهای دیگر در سرنوشت دیگر تیمها اثر داشت.
همین ماجرا باعث اعتراض شش تیم دیگر شد اما فدراسیون فوتبال رویه اش را در پیش گرفت و بدین ترتیب شش تیم دیگر تهران بر سر دو سهمیهٔ باقی‌مانده رقابت کردند. استقلال در هفت بازی اش، پنج مساوی مقابل تیمهای پرسپولیس، کشاورز، پورا، بانک تجارت و گسترش گرفت و مقابل پاس و سایپا شکست خورد و حسرت یک برد را روی دل هوادارانش گذاشت. در نهایت کشاورز و سایپا دو سهمیهٔ آخر تهران را به دست آوردند و تیمهای استقلال، بانک تجارت، پورا و گسترش سهمیه حضور در سومین دوره لیگ آزادگان را به دست نیاوردند.
عاقبت قوانین من درآوردی چه شد؟
در انتهای فصل بعد یعنی فصل 72-73 فدراسیون فوتبال قید طرح سال گذشته را زد و مجدداً همان طرح سوپرجام را برگزار کرد و این بار سهمیه تهران در لیگ آزادگان را به شش و تعداد تیمهای لیگ را به شانزده تیم افزایش داد. استقلال با سرمربیگری رضا نعلچگر در بهار 1373 قهرمان سوپرجام تهران شد و سهمیه لیگ آزادگان بعدی را به دست آورد. اما چند تیم ریشه‌دار شهرستانی همچون تراکتورسازی و نساجی، علی‌رغم عملکرد قابل قبول در لیگ آزادگان همان سال 72-73، نتوانستند از سوپرجام استان خود سهمیه لیگ 73-74 را به دست بیاورند. با زیاد شدن اعتراض‌ها به فدراسیون فوتبال تعداد تیمهای لیگ را از 16 به 24 افزایش داد و به تمام تیمهای لیگ قبلی یعنی فصل 72-73 و همه تیمهای موفق در سوپر جام اجازه شرکت در لیگ 73-74 را داد. به این ترتیب تعداد سهمیه‌های تهران به 8 رسید. ضمن اینکه فدراسیون اعلام کرد از فصل آینده تیمها براساس رتبه‌شان در جدول لیگ آزادگان گزینش خواهند شد. به عبارت دیگر قانون سهمیه‌بندی و برگزاری مسابقات سوپرجام انتخابی برچیده شد و همچون مثل اغلب لیگ‌های دنیا تیمها بر اساس صعود و سقوط در لیگ جواز حضور در مسابقات فصل بعد را به دست آوردند. این شیوه از فصل 73-74 تا همین امروز اجرا شده‌است. جالب است بدانید که اگر سال بعد هم این قانون عمل می شد آن وقت پرسپولیس سر از دسته سوم در می آورد چون استقلال در مسابقات انتخابی تهران اول شد و پاس و سایپا در رده های بعدی قرار گرفته بودند ولی دیگر آن قانون عجیب برداشته شد.