مشخصات داروی کلادریبین و عوارض آن

[مدیر]

موارد مصرف کلادریبین
کلادریبین در درمان لوسمی hairy cell به کار می رود و در درمان لوسمی لنفوسیتیک مزمن، لنفوم های غیر هوچکینی و مایکروگلوبولینمی والدنستروم نیز مصرف شده است .

مکانیسم اثر کلادریبین
متابولیت های فسفریله شده کلادیریبین در لنفوسیت ها ومنوسیت ها تجمع یافته و این سلول هارا از بین می برند. اثر دارو در چرخه سلولی غیر اختصاصی بوده و به یک میزان در مرحله تقسیم و استراحت لنفوسید ها اثر می کند .

فارماکوکینتیک کلادریبین
کلادریبین از سد خونی- مغزی عبور میکند . متابولیسم دارو سلولی است. در انفوزیون مداوم وریدی نیمه عمر توزیع دارو حدود 30 دقیقه و نیمه عمر نهایی آن 7 ساعت است .

عوارض جانبی کلادریبین
کم خونی شدید، عفونت،نوتروپنی شدید، بثورات پوستی و ترومبوسیتوپنی، از عوارض جانبی مهم و نسبتاً شایع دارو می باشند.

هشدار ها کلادریبین
1- دارو به میزان قابل توجهی برای سلول های خون ساز سمیت دارد.
2- در صورت بروز سمیت عصبی مصرف دارو قطع شود.
3- دوره های بعدی درمانی با کلادریبین باید با احتیاط فراوان در صورتی انجام شود که اثراتی خونی دوره قبلی از بین رفته باشد.

توصیه های دارویی کلادریبین
1- در دو هفته اول در درمان لوسمی hairy cell ، کم خونی ، نوتروپنی و ترومبوسیتوپنی بد تر می شود و سپس علایم بهبود می یابد.
2- طی یک ماه اول درمان به دلیل کم خونی ممکن است نیاز به انتقال خون باشد . زمان متوسط برای باز گشت هموگلوبین به میزان طبیعی 8 هفته است.
3- تب بین روز های پنجم و هفتم درمان و یا کمی دیر تر بروز می کند و معمولاً در لوسمی hairy cell دیده می شود. در صورت بروز تب ، بیمار از نظر عفونت بررسی شود. عفونت به دلیل کاهش منوسیت ها است و 12-6 ماه بعد تعداد منوسیت ها به میزان طبیعی بر می گردد.
4- زمان متوسط برای بازگشت تعداد پلاکت های کاهش یافته به میزان طبیعی ( به دلیل ترومبوسیتوپنی ناشی از دارو ) 12روز است . در موارد غیر لوسمی hairy cell ، این زمان طولانی تر بوده و کاهش مقدار مصرف و تکرار دوره درمان ممکن است نیاز باشد.