اخراج شده
مهمان
توصیف
آریوسون (AryoSeven) یک ماکرو مولکول پروتئینی (گلیکوپروتئینی) است که با تکنولوژی دی ان ای نوترکیب و با استفاده از سلول‌های کلیه نوزاد همستر (بی اچ کی) تولید می‌گردد. این داروی نوترکیب از نظر ساختار مولکولی و فعالیت بیولوژیکی مشابه فاکتورهفت انعقادی فعال استخراج شده از پلاسمای انسانی می‌باشد.
مکانیسم اثر
این دارو باعث فعال شدن مسیرخارجی آبشار انعقادی در جریان خون می‌گردد. در بیماران مبتلا به هموفیلی مادرزادی آ و ب که مبتلا به کمبود فاکتورهای انعقادی هشت و نه می‌باشند به‌طور معمول درهنگام بروز اپیزود خونریزی یا جهت پیشگیری از خونریزی حین عمل جراحی، فاکتورهای انعقادی هشت و نه تزریق می‌گردد. تعدادی از این بیماران در طول زمان و در اثر دریافت مکرر این فاکتورها شروع به ساختن آنتی بادیهای مهارکننده یا خنثی‌کننده نسبت به آن‌ها می‌کنند. این مهارکننده‌ها به تدریج به سطحی می‌رسد که تمام فاکتور انعقادی هشت و نه تزریق شده به بیماررا خنثی کرده و مانع از تأثیر انعقادی آن‌ها می‌گردند. در این حالت مصرف فاکتور هفت انعقادی فعال شده در دوزهای نسبتاً"بالا(۹۰-۱۲۰ µg/kg) در این بیماران با دورزدن (بای پس کردن) فاکتورهای انعقادی هشت و نه در مسیر آبشار انعقادی باعث فعال شدن فرایند انعقاد خون ونهایتا" قطع خونریزی فعال دراین بیماران می‌گردد.
اندیکاسیون دارو
بیماران هموفیلی مادرزادی دارای آنتی بادی خنثی کننده
بیماران مبتلا به هموفیلی اکتسابی
بیماران دچارکمبود مادرزادی فاکتورهفت
بیماران مبتلا به ترمبوآستنی گلانزمن
مصرف به صورت آف لیبل برای بیمارانی که دچار خونریزی‌های حاد ناشی از تروما شده‌اند
فرم دارویی
این دارو به صورت پودر لئوفیلیزه در ویال mg 1.2 می‌باشد.
نحوه تزریق
آریوسون به صورت تزریق داخل وریدی مصرف می‌گردد.
دوز مصرفی
دوزاژ توصیه شده آریوسون جهت قطع اپیزود فعال خونریزی در بیماران هموفیلی مادرزادی دارای مهارکننده ضد فاکتورهای هشت و نه به میزان ۹۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در تزریق اول و ۱۲۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در تزریق دوم و سوم بوده و فواصل بین این تزریقها باید ۲ ساعت باشد.
آریوسون (AryoSeven) یک ماکرو مولکول پروتئینی (گلیکوپروتئینی) است که با تکنولوژی دی ان ای نوترکیب و با استفاده از سلول‌های کلیه نوزاد همستر (بی اچ کی) تولید می‌گردد. این داروی نوترکیب از نظر ساختار مولکولی و فعالیت بیولوژیکی مشابه فاکتورهفت انعقادی فعال استخراج شده از پلاسمای انسانی می‌باشد.
مکانیسم اثر
این دارو باعث فعال شدن مسیرخارجی آبشار انعقادی در جریان خون می‌گردد. در بیماران مبتلا به هموفیلی مادرزادی آ و ب که مبتلا به کمبود فاکتورهای انعقادی هشت و نه می‌باشند به‌طور معمول درهنگام بروز اپیزود خونریزی یا جهت پیشگیری از خونریزی حین عمل جراحی، فاکتورهای انعقادی هشت و نه تزریق می‌گردد. تعدادی از این بیماران در طول زمان و در اثر دریافت مکرر این فاکتورها شروع به ساختن آنتی بادیهای مهارکننده یا خنثی‌کننده نسبت به آن‌ها می‌کنند. این مهارکننده‌ها به تدریج به سطحی می‌رسد که تمام فاکتور انعقادی هشت و نه تزریق شده به بیماررا خنثی کرده و مانع از تأثیر انعقادی آن‌ها می‌گردند. در این حالت مصرف فاکتور هفت انعقادی فعال شده در دوزهای نسبتاً"بالا(۹۰-۱۲۰ µg/kg) در این بیماران با دورزدن (بای پس کردن) فاکتورهای انعقادی هشت و نه در مسیر آبشار انعقادی باعث فعال شدن فرایند انعقاد خون ونهایتا" قطع خونریزی فعال دراین بیماران می‌گردد.
اندیکاسیون دارو
بیماران هموفیلی مادرزادی دارای آنتی بادی خنثی کننده
بیماران مبتلا به هموفیلی اکتسابی
بیماران دچارکمبود مادرزادی فاکتورهفت
بیماران مبتلا به ترمبوآستنی گلانزمن
مصرف به صورت آف لیبل برای بیمارانی که دچار خونریزی‌های حاد ناشی از تروما شده‌اند
فرم دارویی
این دارو به صورت پودر لئوفیلیزه در ویال mg 1.2 می‌باشد.
نحوه تزریق
آریوسون به صورت تزریق داخل وریدی مصرف می‌گردد.
دوز مصرفی
دوزاژ توصیه شده آریوسون جهت قطع اپیزود فعال خونریزی در بیماران هموفیلی مادرزادی دارای مهارکننده ضد فاکتورهای هشت و نه به میزان ۹۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در تزریق اول و ۱۲۰ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیمار در تزریق دوم و سوم بوده و فواصل بین این تزریقها باید ۲ ساعت باشد.