- 5/10/19
- 95,314
- 79
قرص پردنیزولون برای کودکان | قرص پردنیزولون در بارداری | قرص پردنیزولون و جوش | قرص پردنیزولون و موفقیت بارداری | قرص پردنیزولون نی نی سایت | طریقه مصرف قرص پردنیزولون در کودکان | قرص پردنیزولون ۵ برای نوزاد | قرص پردنیزولون برای اگزما
قرص پردنیزولون
موارد مصرف پردنیزولون
پردنيزولون براي درمان جايگزيني در نارسايي غده فوق كليوي استفاده مي شود. اين دارو همچنين در درمان علامتي اختلالات التهابي و آلرژيك و در جهت سركوب كردن سيستم ايمني استفاده مي شود. پردنيزولون در هيپپلازي مادرزادي غده فوق كليه، بيماري هاي التهابي روده، بيماري هاي روماتيسمي و ادم مغزي نيز مؤثر است.
مکانیسم اثر پردنیزولون
اين دارو با عبور از غشاء سلولي به گيرنده هاي خود در سيتوپلاسم متصل شده و كمپلكس دارو گيرنده وارد هسته سلول مي شود. اين كمپلكس با اتصال به نواحي خاصي از DNA موجب تحريك روند رونويسي mRNA و بدنبال آن ساخت آنزيم هايي مي گردد كه در نهايت مسئول اثرات سيستميك كورتيكواستروئيدها مي باشند. كورتيكواستروئيدها با جلوگيري از تجمع سلولهاي التهابي در ناحيه التهاب، مهار فاگوسيتوز و آزاد شدن واسطه هاي شيميايي التهاب، اثرات ضدالتهاب خود را اعمال مي كند.
فارماکوکینتیک پردنیزولون
فراهمي زيستي دارو، حدود 90-80% بوده و نيمه عمر آن 3-2 ساعت مي باشد. پردنيزولون بطور عمده در كبد و متابوليت هاي غير فعال تبديل مي شود. متابوليت ها از كليه دفع مي شوند.
منع مصرف پردنیزولون
در صورت وجود عفونت هاي سيستميك كه با وجود داروهاي ضدميكروبي اختصاصي درمان نشده اند، نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی پردنیزولون
درمان درازمدت با پردنيزولون بيمار را از جهت ابتلاء به بيماري هاي عفوني مستعد مي كند و از طرفي علائم عفونت نيز پنهان مي شود. مصرف مقادير زياد پردنيزولون مي تواند اختلالات رواني را تشديد كند. كاهش و يا تاري ديد، تكرر ادرار و پرنوشي، قرحه گوارشي، علائم شبه كوشينگ، آكنه و افزايش فشار خون از عوارض جانبي دارو هستند.
تداخلات دارویی پردنیزولون
ـمیفه پریستون: منع مصرف همزمان این دو دارو وجود دارد.
-داروهای ضدانعقاد: کاهش اثر داروهای ضد انعقاد.
-باربیتورات ها، افدرین و فنی توئین: موجب افزایش کلیرانس هیدروکورتیزون می شود.
-استروژن: تقویت اثر هیدروکورتیزون
-کتوکونازول و آنتی بیوتیک های ماکرولید: کاهش کلیرانس هیدروکورتیزون
-NSAIDs: در مصرف همزمان با NSAIDs، عوارض گوارشی دارو تشدید می یابد.
-آمفوترسین بی، کاربنی سیلین، پی پراسیلین، تی کارسیلین یا داروهای مدر: در صورت مصرف همزمان پردنیزولون با این داروها بیمار دچار هیپوکالمی شدید می گردد.
-گلیکوزید های قلبی: هیپوکالمی ایجاد شده توسط توسط این دارو خطر بروز مسمومیت با گلیکوزید های قلبی را افزایش می دهد.
-انسولین: در طول درمان با پردنیزولون نیاز به انسولین یا داروهای خوراکی کاهنده قند خون، افزایش می یابد.
هشدار ها پردنیزولون
1. استفاده طولاني مدت پردنيزولون در كودكان مي تواند منجر به مهار رشد شود.
2. بدنبال مصرف اين دارو ممكن است آزمون هاي بررسي عملكرد محور هيپوتالاموس-هيپوفيز –غده فوق كليوي دچار اختلال شود.
3. در افراد مسن و بخصوص زنان يائسه، احتمال ايجاد پوكي استخوان و فشار خون بالا، افزايش مي يابد.
4. با تجويز مقادير بيش از mg/day7/5 ممكن است علائمي شبيه سندرم كوشينگ ظاهر شود.
5. در افراد با سابقه ابتلاء به سل، زيادي فشار خون، سكته اخير قلبي، نارسايي احتقاني قلب، اختلال عملكرد كليه و كبد، ديابت با سابقه فاميلي اين بيماري، اختلالات روحي و رواني حاد، صرع، زخم هاي گوارشي و كم كاري تيروئيد با احتياط تجويز شود.
توصیه های دارویی پردنیزولون
1. برا ي به حداقل رساندن تحريك گوارشي شكل خوراكي پردنيزولون بايد بعد از غذا مصرف شود.
2. از قطع ناگهاني مصرف دارو بعد از استفاده طولاني(بيش از 3 هفته) پرهيز شود.
3. در طول درمان ، مصرف سديم بايدمحدود شده و مصرف مكمل هاي حاوي پتاسيم توصيه مي شود.
4. معاينات چشم پزشكي در طول درمان دراز مدت، به طور مرتب بايد انجام گيرد.
قرص پردنیزولون
موارد مصرف پردنیزولون
پردنيزولون براي درمان جايگزيني در نارسايي غده فوق كليوي استفاده مي شود. اين دارو همچنين در درمان علامتي اختلالات التهابي و آلرژيك و در جهت سركوب كردن سيستم ايمني استفاده مي شود. پردنيزولون در هيپپلازي مادرزادي غده فوق كليه، بيماري هاي التهابي روده، بيماري هاي روماتيسمي و ادم مغزي نيز مؤثر است.
مکانیسم اثر پردنیزولون
اين دارو با عبور از غشاء سلولي به گيرنده هاي خود در سيتوپلاسم متصل شده و كمپلكس دارو گيرنده وارد هسته سلول مي شود. اين كمپلكس با اتصال به نواحي خاصي از DNA موجب تحريك روند رونويسي mRNA و بدنبال آن ساخت آنزيم هايي مي گردد كه در نهايت مسئول اثرات سيستميك كورتيكواستروئيدها مي باشند. كورتيكواستروئيدها با جلوگيري از تجمع سلولهاي التهابي در ناحيه التهاب، مهار فاگوسيتوز و آزاد شدن واسطه هاي شيميايي التهاب، اثرات ضدالتهاب خود را اعمال مي كند.
فارماکوکینتیک پردنیزولون
فراهمي زيستي دارو، حدود 90-80% بوده و نيمه عمر آن 3-2 ساعت مي باشد. پردنيزولون بطور عمده در كبد و متابوليت هاي غير فعال تبديل مي شود. متابوليت ها از كليه دفع مي شوند.
منع مصرف پردنیزولون
در صورت وجود عفونت هاي سيستميك كه با وجود داروهاي ضدميكروبي اختصاصي درمان نشده اند، نبايد مصرف شود.
عوارض جانبی پردنیزولون
درمان درازمدت با پردنيزولون بيمار را از جهت ابتلاء به بيماري هاي عفوني مستعد مي كند و از طرفي علائم عفونت نيز پنهان مي شود. مصرف مقادير زياد پردنيزولون مي تواند اختلالات رواني را تشديد كند. كاهش و يا تاري ديد، تكرر ادرار و پرنوشي، قرحه گوارشي، علائم شبه كوشينگ، آكنه و افزايش فشار خون از عوارض جانبي دارو هستند.
تداخلات دارویی پردنیزولون
ـمیفه پریستون: منع مصرف همزمان این دو دارو وجود دارد.
-داروهای ضدانعقاد: کاهش اثر داروهای ضد انعقاد.
-باربیتورات ها، افدرین و فنی توئین: موجب افزایش کلیرانس هیدروکورتیزون می شود.
-استروژن: تقویت اثر هیدروکورتیزون
-کتوکونازول و آنتی بیوتیک های ماکرولید: کاهش کلیرانس هیدروکورتیزون
-NSAIDs: در مصرف همزمان با NSAIDs، عوارض گوارشی دارو تشدید می یابد.
-آمفوترسین بی، کاربنی سیلین، پی پراسیلین، تی کارسیلین یا داروهای مدر: در صورت مصرف همزمان پردنیزولون با این داروها بیمار دچار هیپوکالمی شدید می گردد.
-گلیکوزید های قلبی: هیپوکالمی ایجاد شده توسط توسط این دارو خطر بروز مسمومیت با گلیکوزید های قلبی را افزایش می دهد.
-انسولین: در طول درمان با پردنیزولون نیاز به انسولین یا داروهای خوراکی کاهنده قند خون، افزایش می یابد.
هشدار ها پردنیزولون
1. استفاده طولاني مدت پردنيزولون در كودكان مي تواند منجر به مهار رشد شود.
2. بدنبال مصرف اين دارو ممكن است آزمون هاي بررسي عملكرد محور هيپوتالاموس-هيپوفيز –غده فوق كليوي دچار اختلال شود.
3. در افراد مسن و بخصوص زنان يائسه، احتمال ايجاد پوكي استخوان و فشار خون بالا، افزايش مي يابد.
4. با تجويز مقادير بيش از mg/day7/5 ممكن است علائمي شبيه سندرم كوشينگ ظاهر شود.
5. در افراد با سابقه ابتلاء به سل، زيادي فشار خون، سكته اخير قلبي، نارسايي احتقاني قلب، اختلال عملكرد كليه و كبد، ديابت با سابقه فاميلي اين بيماري، اختلالات روحي و رواني حاد، صرع، زخم هاي گوارشي و كم كاري تيروئيد با احتياط تجويز شود.
توصیه های دارویی پردنیزولون
1. برا ي به حداقل رساندن تحريك گوارشي شكل خوراكي پردنيزولون بايد بعد از غذا مصرف شود.
2. از قطع ناگهاني مصرف دارو بعد از استفاده طولاني(بيش از 3 هفته) پرهيز شود.
3. در طول درمان ، مصرف سديم بايدمحدود شده و مصرف مكمل هاي حاوي پتاسيم توصيه مي شود.
4. معاينات چشم پزشكي در طول درمان دراز مدت، به طور مرتب بايد انجام گيرد.
