- 5/10/19
- 95,286
- 79
شما در مورد مقاله جدید داغ خود توییت کرده اید! انتظار کلیک های زیاد را نداشته باشید ، در همیار خاص بخوانید
Nopparat Khokthong / Shutterstock
توسط جفری برینارد فوریه. 12 ، 2021 ، 11:20 صبح
به دنبال گسترش خبر در مورد یک مطالعه جدید داغ ، برخی از دانشمندان برای به اشتراک گذاشتن یک لینک به توییتر می روند. مطالعه اخیر نشان می دهد که پیوندهای توییتر به ندرت کره چشم را به مقاله جذب می کند.
با بررسی 1.1 میلیون پیوند توییتر به مقالات علمی مشخص شد که نیمی از این موارد منجر به خیر شد کلیک ، و 22٪ اضافی فقط یک یا دو مورد را جذب می کند. طبق مطالعه 23 ژانویه در ژورنال انجمن علوم و فناوری اطلاعات فقط حدود 10٪ از پیوندها بیش از 10 کلیک دریافت کرده اند.
چنین بررسی های ناچیز کلیک معمول نیست ، مطالعات دیگر در توییتر نشان داده است. تویت هایی که داستان های رسانه ای را برجسته می کنند ، به طور متوسط خیلی بهتر نیستند. اما اگرچه بیشتر مقالات پژوهشی موجود در مطالعه جدید هیچ کلیک ای ایجاد نکرد ، اما یک اقلیت کوچک ویروسی شد: مقاله ای درباره ماهی های آب شیرین آلوده توسط سزیم رادیواکتیو منتشر شده توسط فاجعه هسته ای فوکوشیما 2011 بیش از 25000 دریافت کرد.
مطالعه توئیتر با اولین بودن در سنجش نحوه پاسخگویی کاربران به پلتفرم رسانه های اجتماعی به مقالات علمی توئیت شده با استفاده از معیاری غیر از کلیک روی دکمه های مشابه یا بازتوییت ، زمینه جدیدی را فراهم کرد. تحقیقات دیگر نشان داده است که به دلیل محدودیت 242 نویسه در توییتر در توییتر ، بسیاری از توییت های مربوط به مقالات فقط عنوان آن را نشان می دهند و در نتیجه یک پسندیدن یا بازتوییت می تواند فقط یک حرکت زودگذر مورد علاقه را براساس اطلاعات محدود نشان دهد. در مقابل ، با کلیک بر روی پیوند نشانه ای وجود دارد – اگرچه اثبات نیست – کسی مقاله را واقعاً خوانده است ، می گویند نویسندگان مطالعه جدید ، که توسط Zhichao Fang از دانشگاه لیدن هدایت می شد.
به دلیل مسائل فنی ، محققان فقط می توانستند پیوند به مقالاتی را که از سال 2012 تا 2017 منتشر شده است ، بررسی کنند. بنابراین ، آنها نمی توانند به داده های مربوط به اینکه آیا کلیک ها از زمان ابتلا به بیماری همه گیر COVID-19 افزایش یافته است ، دسترسی پیدا کنند ، که در طی آن بسیاری از محققان برای به اشتراک گذاشتن و نظر دادن در مورد مقالات به توییتر مراجعه کرد.
محدودیت دیگری در داده ها: تیم فقط زیرمجموعه ای از همه پیوندها را که توسط سرویس کوتاه کردن لینک bit.ly ایجاد شده اند ، مورد بررسی قرار داده است که به کاربران شبکه های اجتماعی امکان می دهد URL های طولانی تر را فشرده کنند. حدود 15٪ از کل توییت ها در طول دوره مطالعه حاوی پیوندهای bit.ly بودند. (توییتر ویژگی کوتاه سازی پیوند خود را در سال 2017 معرفی کرد اما اطلاعات مربوط به کلیک روی آن پیوندها را به طور گسترده در دسترس قرار نمی دهد.)
حتی با چنین محدودیت هایی ، تیم Fang متوجه شد که حتی داغترین توییت ها ، که با کلیک و پسندیدن اندازه گیری می شوند ، تأثیر زیادی در بورس تحصیلی بعدی ندارند. مقالاتی که در توییتهای معروف ذکر شده اند ، به طور قابل توجهی استناد بیشتری ندارند. این ممکن است نشانگر این باشد که توییت ها معمولاً با تأمل کمی به سرعت ارسال می شوند ، در حالی که استنادها اغلب پس از بررسی دقیق انتخاب می شوند ، تحقیقات دیگر نشان می دهد. رودریگو کوستاس کومسانا از دانشگاه لیدن ، که یکی از نویسندگان این تحقیق است ، می گوید: “علم و رسانه های اجتماعی با دو فضای مختلف درگیر هستند.” “هر یک از آنها قوانین خاص خود را دارند.”
Costas Comesana و Fang می گویند که اگر توییتر مایل باشد اطلاعات بیشتری در مورد پیوندها به آنها ارائه دهد ، می تواند به آنها کمک کند تا درک بهتری از این موضوع داشته باشند که چرا دانشمندان – و غیر دانشمندان – روی برخی از مقاله های توئیت شده کلیک می کنند و با آنها ارتباط برقرار نمی کنند. آنها تعجب می کنند ، به عنوان مثال ، آیا برجستگی توییتر یا ژورنالی که مقاله در آن چاپ می شود ، تفاوتی ایجاد می کند. (با استفاده از داده های موجود ، تیم تحقیق نتوانست تعیین کند که چه تعداد دانشمند روی پیوندها کلیک کرده اند.)
نیکولاس رابینسون-گارسیا از دانشگاه گرانادا ، که در این مطالعه دخیل نبوده است ، می گوید: “این مطالعه جدید به درک نحوه انتقال علم از طریق توییتر می افزاید.” وی و همکارانش تجزیه و تحلیل جداگانه ای را در سال 2017 منتشر کردند که استفاده از محتوای توییت را “غیرممکن” دانست وی در یك نامه الكتریكی خاطرنشان كرد: “نتیجه گیری كرد كه هر نوع تعامل با خود مقاله وجود دارد.” در مقابل ، وی نوشت ، بررسی کلیک های پیوند می تواند تصویری واضح تر ، اما نه کامل از آنچه کاربران انجام می دهند ، ارائه دهد.
کار خود رابینسون-گارسیا نشان می دهد که توییتر یک رسانه موثر برای تجزیه و تحلیل مفهوم و پایدار یافته های جدید نیست. یک تجزیه و تحلیل 2017 که او با همکارانش انجام داد ، محتوای 8247 توییت ارجاع دهنده 4358 مقاله منتشر شده در مجلات دندانپزشکی را بررسی کرد. آنها دریافتند که بسیاری از توییت ها به سادگی بازتوییت یا تکراری هستند که از همان حساب ارسال شده اند و برخی از آنها احتمالاً توسط روبات ها ارسال شده است. فقط 6٪ از توییت ها ، که تنها از 1٪ حساب های توئیتر مورد مطالعه ناشی می شد ، شواهدی را نشان می دهد که تویتر مقاله را خوانده است ، همانطور که توسط نظرات در توییت درباره نتیجه مقاله یا سایر جنبه ها نشان داده شده است.
جالب است ، آنها نوشتند ، “شناسایی توییت ها و حساب های واقعاً آموزنده ، مرتبط و نشانگر پذیرش و بحث در مورد تحقیق.”
منبع : sciencemag
Nopparat Khokthong / Shutterstock
توسط جفری برینارد فوریه. 12 ، 2021 ، 11:20 صبح
به دنبال گسترش خبر در مورد یک مطالعه جدید داغ ، برخی از دانشمندان برای به اشتراک گذاشتن یک لینک به توییتر می روند. مطالعه اخیر نشان می دهد که پیوندهای توییتر به ندرت کره چشم را به مقاله جذب می کند.
با بررسی 1.1 میلیون پیوند توییتر به مقالات علمی مشخص شد که نیمی از این موارد منجر به خیر شد کلیک ، و 22٪ اضافی فقط یک یا دو مورد را جذب می کند. طبق مطالعه 23 ژانویه در ژورنال انجمن علوم و فناوری اطلاعات فقط حدود 10٪ از پیوندها بیش از 10 کلیک دریافت کرده اند.
چنین بررسی های ناچیز کلیک معمول نیست ، مطالعات دیگر در توییتر نشان داده است. تویت هایی که داستان های رسانه ای را برجسته می کنند ، به طور متوسط خیلی بهتر نیستند. اما اگرچه بیشتر مقالات پژوهشی موجود در مطالعه جدید هیچ کلیک ای ایجاد نکرد ، اما یک اقلیت کوچک ویروسی شد: مقاله ای درباره ماهی های آب شیرین آلوده توسط سزیم رادیواکتیو منتشر شده توسط فاجعه هسته ای فوکوشیما 2011 بیش از 25000 دریافت کرد.
مطالعه توئیتر با اولین بودن در سنجش نحوه پاسخگویی کاربران به پلتفرم رسانه های اجتماعی به مقالات علمی توئیت شده با استفاده از معیاری غیر از کلیک روی دکمه های مشابه یا بازتوییت ، زمینه جدیدی را فراهم کرد. تحقیقات دیگر نشان داده است که به دلیل محدودیت 242 نویسه در توییتر در توییتر ، بسیاری از توییت های مربوط به مقالات فقط عنوان آن را نشان می دهند و در نتیجه یک پسندیدن یا بازتوییت می تواند فقط یک حرکت زودگذر مورد علاقه را براساس اطلاعات محدود نشان دهد. در مقابل ، با کلیک بر روی پیوند نشانه ای وجود دارد – اگرچه اثبات نیست – کسی مقاله را واقعاً خوانده است ، می گویند نویسندگان مطالعه جدید ، که توسط Zhichao Fang از دانشگاه لیدن هدایت می شد.
به دلیل مسائل فنی ، محققان فقط می توانستند پیوند به مقالاتی را که از سال 2012 تا 2017 منتشر شده است ، بررسی کنند. بنابراین ، آنها نمی توانند به داده های مربوط به اینکه آیا کلیک ها از زمان ابتلا به بیماری همه گیر COVID-19 افزایش یافته است ، دسترسی پیدا کنند ، که در طی آن بسیاری از محققان برای به اشتراک گذاشتن و نظر دادن در مورد مقالات به توییتر مراجعه کرد.
محدودیت دیگری در داده ها: تیم فقط زیرمجموعه ای از همه پیوندها را که توسط سرویس کوتاه کردن لینک bit.ly ایجاد شده اند ، مورد بررسی قرار داده است که به کاربران شبکه های اجتماعی امکان می دهد URL های طولانی تر را فشرده کنند. حدود 15٪ از کل توییت ها در طول دوره مطالعه حاوی پیوندهای bit.ly بودند. (توییتر ویژگی کوتاه سازی پیوند خود را در سال 2017 معرفی کرد اما اطلاعات مربوط به کلیک روی آن پیوندها را به طور گسترده در دسترس قرار نمی دهد.)
حتی با چنین محدودیت هایی ، تیم Fang متوجه شد که حتی داغترین توییت ها ، که با کلیک و پسندیدن اندازه گیری می شوند ، تأثیر زیادی در بورس تحصیلی بعدی ندارند. مقالاتی که در توییتهای معروف ذکر شده اند ، به طور قابل توجهی استناد بیشتری ندارند. این ممکن است نشانگر این باشد که توییت ها معمولاً با تأمل کمی به سرعت ارسال می شوند ، در حالی که استنادها اغلب پس از بررسی دقیق انتخاب می شوند ، تحقیقات دیگر نشان می دهد. رودریگو کوستاس کومسانا از دانشگاه لیدن ، که یکی از نویسندگان این تحقیق است ، می گوید: “علم و رسانه های اجتماعی با دو فضای مختلف درگیر هستند.” “هر یک از آنها قوانین خاص خود را دارند.”
Costas Comesana و Fang می گویند که اگر توییتر مایل باشد اطلاعات بیشتری در مورد پیوندها به آنها ارائه دهد ، می تواند به آنها کمک کند تا درک بهتری از این موضوع داشته باشند که چرا دانشمندان – و غیر دانشمندان – روی برخی از مقاله های توئیت شده کلیک می کنند و با آنها ارتباط برقرار نمی کنند. آنها تعجب می کنند ، به عنوان مثال ، آیا برجستگی توییتر یا ژورنالی که مقاله در آن چاپ می شود ، تفاوتی ایجاد می کند. (با استفاده از داده های موجود ، تیم تحقیق نتوانست تعیین کند که چه تعداد دانشمند روی پیوندها کلیک کرده اند.)
نیکولاس رابینسون-گارسیا از دانشگاه گرانادا ، که در این مطالعه دخیل نبوده است ، می گوید: “این مطالعه جدید به درک نحوه انتقال علم از طریق توییتر می افزاید.” وی و همکارانش تجزیه و تحلیل جداگانه ای را در سال 2017 منتشر کردند که استفاده از محتوای توییت را “غیرممکن” دانست وی در یك نامه الكتریكی خاطرنشان كرد: “نتیجه گیری كرد كه هر نوع تعامل با خود مقاله وجود دارد.” در مقابل ، وی نوشت ، بررسی کلیک های پیوند می تواند تصویری واضح تر ، اما نه کامل از آنچه کاربران انجام می دهند ، ارائه دهد.
کار خود رابینسون-گارسیا نشان می دهد که توییتر یک رسانه موثر برای تجزیه و تحلیل مفهوم و پایدار یافته های جدید نیست. یک تجزیه و تحلیل 2017 که او با همکارانش انجام داد ، محتوای 8247 توییت ارجاع دهنده 4358 مقاله منتشر شده در مجلات دندانپزشکی را بررسی کرد. آنها دریافتند که بسیاری از توییت ها به سادگی بازتوییت یا تکراری هستند که از همان حساب ارسال شده اند و برخی از آنها احتمالاً توسط روبات ها ارسال شده است. فقط 6٪ از توییت ها ، که تنها از 1٪ حساب های توئیتر مورد مطالعه ناشی می شد ، شواهدی را نشان می دهد که تویتر مقاله را خوانده است ، همانطور که توسط نظرات در توییت درباره نتیجه مقاله یا سایر جنبه ها نشان داده شده است.
جالب است ، آنها نوشتند ، “شناسایی توییت ها و حساب های واقعاً آموزنده ، مرتبط و نشانگر پذیرش و بحث در مورد تحقیق.”
منبع : sciencemag
