- 5/10/19
- 95,314
- 79
سرگیجه نشانه چیست با درمان | علت سرگیجه | نشانه های سرگیجه | سرگیجه و نشانه های آن |
سوال :
سرگیجه نشانه چیست
جواب :
بیماریهای مختلفی میتوانند باعث سرگیجه شوند، این اختلال معمولاً ناشی از عدم تعادل در گوش داخلی یا مشکلی در سیستم عصبی مرکزی (CNS) است.
بیماریهایی که میتوانند منجر به سرگیجه شوند شامل موارد زیر است.
لابیرنتیت (Labyrinthitis)
این اختلال میتواند زمانی اتفاق بیفتد که عفونت باعث التهاب لابیرنت گوش داخلی شود. در این ناحیه عصب دهلیزیحلزونی (vestibulocohlear) قرار دارد.
این عصب اطلاعاتی را درباره حرکت سر، موقعیت و صدا به مغز میفرستد.
علاوه بر گیجی همراه با سرگیجه، فرد مبتلا به لابیرنتیت ممکن است دچار کم شنوایی، وزوز گوش، سردرد، درد گوش و تغییر در بینایی شود، لذا در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک برای درمان کم شنوایی به پزشک مراجعه نمایید.
نوریت وستیبولار (Vestibular neuronitis)
عفونت باعث نوریت وستیبولار میشود که التهاب عصب دهلیزی است. شبیه به لابیرنتیت است، اما بر شنوایی فرد تأثیر نمیگذارد. نوریت وستیبولار سرگیجهای ایجاد میکند که ممکن است همراه با تاری دید، حالت تهوع شدید یا احساس عدم تعادل باشد.
کلستاتوم (Cholesteatoma)
این بیماری رشد غیرطبیعی پوست در گوش میانی است، که معمولاً به دلیل عفونت مکرر ایجاد میشود. همانطور که در پشت پرده گوش رشد میکند، میتواند به ساختارهای استخوانی گوش میانی آسیب برساند و منجر به کم شنوایی و گیجی شود.
بیماری منییر (Meniere’s disease)
اختلال در فشار مایعات گوش داخلی میتواند منجر به حملات سرگیجه همراه با زنگ زدن در گوش (وزوز گوش) و کم شنوایی شود. این بیماری معمولا در افراد بین 40 تا 60 سال بیشتر دیده میشود.
موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی (NIDCD) آمریکا تخمین میزند که در ایالات متحده اکنون 615،000 مبتلا به بیماری منییر هستند، و پزشکان هر ساله حدود 45،500 مورد جدید را تشخیص میدهند.
علت دقیق آن مشخص نیست، اما ممکن است ناشی از انقباض رگهای خونی، عفونت ویروسی یا واکنش خودایمنی باشد. همچنین ممکن است یک عامل ژنتیکی وجود داشته باشد.
سرگیجه وضیعتی حملهای خوشخیم (BPPV)
گوش داخلی شامل قسمتهایی به نام اندامهای اوتولیت (otolith) است که حاوی مایعات و ذرات بلورهای کربنات کلسیم است.
در سرگیجه وضعیتی حملهای خوشخیم، این بلورها کنده میشوند و در مجاری نیمدایرهای قرار میگیرند. در آنجا، هر بلور رهاشده وقتی که حرکت میکند، سلولهای موئی داخل مجاری نیمدایرهای را تحریک میکند.
در نتیجه، مغز اطلاعات نادرست در مورد موقعیت فرد دریافت میکند و سرگیجه چرخشی اتفاق میافتد. افراد معمولاً دورههایی از سرگیجه را تجربه میکنند که کمتر از 60 ثانیه طول میکشد، اما حالت تهوع و سایر نشانهها نیز ممکن است رخ دهد.
سایر عوامل
سرگیجه همچنین ممکن است ناشی یا مرتبط با موارد زیر باشد:
سردردهای میگرنی
ضربه یا آسیب به سر
جراحی گوش
فیستول پریلنف (perilymphatic fistula)، پارگی در یک یا هر دو غشای جداکننده گوش میانی و داخلی که باعث نشت مایعات گوش داخلی به گوش میانی میشود
زونا داخل یا اطراف گوش (هرپس زوستر گوش)
بیماری اتواسکلروز، مشکل استخوانچههای گوش میانی است که باعث کم شنوایی میشود
سیفلیس
آتاکسی (ataxia)، که منجر به ضعف عضلات میشود
سکته مغزی یا یک حمله ایسکمی گذرا که گاهیاوقات آن را سکته مغزی خفیف مینامند
بیماری مخچه یا ساقه مغز
آکوستیک نوروما، رشد خوشخیم که در عصب دهلیزی-حلزونی مجاور گوش داخلی ایجاد میشود
بیماری مالتیپل اسکلروز (MS)
همچنین استراحت طولانی مدت در تختخواب و استفاده از برخی داروها میتواند منجر به سرگیجه شود.
سوال :
سرگیجه نشانه چیست
جواب :
بیماریهای مختلفی میتوانند باعث سرگیجه شوند، این اختلال معمولاً ناشی از عدم تعادل در گوش داخلی یا مشکلی در سیستم عصبی مرکزی (CNS) است.
بیماریهایی که میتوانند منجر به سرگیجه شوند شامل موارد زیر است.
لابیرنتیت (Labyrinthitis)
این اختلال میتواند زمانی اتفاق بیفتد که عفونت باعث التهاب لابیرنت گوش داخلی شود. در این ناحیه عصب دهلیزیحلزونی (vestibulocohlear) قرار دارد.
این عصب اطلاعاتی را درباره حرکت سر، موقعیت و صدا به مغز میفرستد.
علاوه بر گیجی همراه با سرگیجه، فرد مبتلا به لابیرنتیت ممکن است دچار کم شنوایی، وزوز گوش، سردرد، درد گوش و تغییر در بینایی شود، لذا در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک برای درمان کم شنوایی به پزشک مراجعه نمایید.
نوریت وستیبولار (Vestibular neuronitis)
عفونت باعث نوریت وستیبولار میشود که التهاب عصب دهلیزی است. شبیه به لابیرنتیت است، اما بر شنوایی فرد تأثیر نمیگذارد. نوریت وستیبولار سرگیجهای ایجاد میکند که ممکن است همراه با تاری دید، حالت تهوع شدید یا احساس عدم تعادل باشد.
کلستاتوم (Cholesteatoma)
این بیماری رشد غیرطبیعی پوست در گوش میانی است، که معمولاً به دلیل عفونت مکرر ایجاد میشود. همانطور که در پشت پرده گوش رشد میکند، میتواند به ساختارهای استخوانی گوش میانی آسیب برساند و منجر به کم شنوایی و گیجی شود.
بیماری منییر (Meniere’s disease)
اختلال در فشار مایعات گوش داخلی میتواند منجر به حملات سرگیجه همراه با زنگ زدن در گوش (وزوز گوش) و کم شنوایی شود. این بیماری معمولا در افراد بین 40 تا 60 سال بیشتر دیده میشود.
موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی (NIDCD) آمریکا تخمین میزند که در ایالات متحده اکنون 615،000 مبتلا به بیماری منییر هستند، و پزشکان هر ساله حدود 45،500 مورد جدید را تشخیص میدهند.
علت دقیق آن مشخص نیست، اما ممکن است ناشی از انقباض رگهای خونی، عفونت ویروسی یا واکنش خودایمنی باشد. همچنین ممکن است یک عامل ژنتیکی وجود داشته باشد.
سرگیجه وضیعتی حملهای خوشخیم (BPPV)
گوش داخلی شامل قسمتهایی به نام اندامهای اوتولیت (otolith) است که حاوی مایعات و ذرات بلورهای کربنات کلسیم است.
در سرگیجه وضعیتی حملهای خوشخیم، این بلورها کنده میشوند و در مجاری نیمدایرهای قرار میگیرند. در آنجا، هر بلور رهاشده وقتی که حرکت میکند، سلولهای موئی داخل مجاری نیمدایرهای را تحریک میکند.
در نتیجه، مغز اطلاعات نادرست در مورد موقعیت فرد دریافت میکند و سرگیجه چرخشی اتفاق میافتد. افراد معمولاً دورههایی از سرگیجه را تجربه میکنند که کمتر از 60 ثانیه طول میکشد، اما حالت تهوع و سایر نشانهها نیز ممکن است رخ دهد.
سایر عوامل
سرگیجه همچنین ممکن است ناشی یا مرتبط با موارد زیر باشد:
سردردهای میگرنی
ضربه یا آسیب به سر
جراحی گوش
فیستول پریلنف (perilymphatic fistula)، پارگی در یک یا هر دو غشای جداکننده گوش میانی و داخلی که باعث نشت مایعات گوش داخلی به گوش میانی میشود
زونا داخل یا اطراف گوش (هرپس زوستر گوش)
بیماری اتواسکلروز، مشکل استخوانچههای گوش میانی است که باعث کم شنوایی میشود
سیفلیس
آتاکسی (ataxia)، که منجر به ضعف عضلات میشود
سکته مغزی یا یک حمله ایسکمی گذرا که گاهیاوقات آن را سکته مغزی خفیف مینامند
بیماری مخچه یا ساقه مغز
آکوستیک نوروما، رشد خوشخیم که در عصب دهلیزی-حلزونی مجاور گوش داخلی ایجاد میشود
بیماری مالتیپل اسکلروز (MS)
همچنین استراحت طولانی مدت در تختخواب و استفاده از برخی داروها میتواند منجر به سرگیجه شود.