- 5/10/19
- 95,285
- 79
از غذای خراب منزجر شده اید؟ ممکن است از خود در برابر بیماری محافظت کنید ، در همیار خاص بخوانید
یک مطالعه جدید نشان می دهد انزجار از انسان در برابر عفونت محافظت می کند.
کریس توبین / گتی ایماژ
با آن گیبونز فوریه. 15 ، 2021 ، 3:00 بعد از ظهر
از مردی از قبیله شوار در آمازون اکوادور بپرسید که چه چیزی بیشتر از او متنفر است و ممکن است بگوید خوردن گوشت خام. قدم زدن در مدفوع انسان؛ لارنس سوگیاما ، یک انسان شناس در دانشگاه اورگان ، می گوید یا نوشیدن چیکا ، یک الکل سنتی که “با تف یک زن بی دندان” ساخته می شود.
احساس خسارت ناشی از غذای بالقوه آلوده یا تف یک فرد ناسالم ، یک واکنش عاقلانه برای شوار ، بومیانی است که در جنگل های بارانی جنوب مرکزی اکوادور اقدام به شکار ، جمع آوری و پرورش محصول می کنند. در اولین مطالعه در مورد انزجار و سلامتی مردم بومی ، سوگیاما و همکارانش دریافته اند که شواری که بیشترین عصبانیت را از طریق غذای خام یا خراب ، یا سایر منابع بالقوه عوامل بیماری زا احساس می کند ، احتمال مبارزه با ویروسی یا باکتریایی کمتر است. عفونت جوشوا اسنودگراس ، انسان شناس بیولوژیکی ، از دانشگاه اورگان ، یکی از نویسندگان این تحقیق می گوید: “افرادی که در مقیاس انزجار شوار امتیاز بالاتری داشتند ، سطح ایمنی کمتری داشتند.”
در سال 1872 ، چارلز داروین اظهار داشت که انزجار احساسی ذاتی است که تکامل می یابد زیرا به اجداد ما کمک می کند از خوردن غذای آلوده خودداری کنند. بنابراین افراد دارای انزجار شانس بیشتری برای تولید مثل داشتند و ژن هایی را که باعث احساس قصاص در ما می شوند ، منتقل می کنند. از آن زمان محققان نشان داده اند انزجار برای محافظت از سلامت انسان در فرهنگ های نسبتاً ثروتمند و بهداشتی به نظر می رسد. اما هیچ کس بررسی نکرده که آیا انزجار برای افرادی که در جوامع معیشتی سنتی زندگی می کنند تحت شرایطی مشابه با شرایطی که اجداد شکارچی و جمع آور ما تکامل یافته اند ، محافظت کننده است.
تارا Cepon-Robins ، انسان شناس در دانشگاه کلرادو ، کلرادو اسپرینگز ، 75 زن و شوهر شوار را در سه جامعه بومی اکوادور شوار به عنوان بخشی از پایان نامه خود در دانشگاه اورگان مورد بررسی قرار داد. شواری که با او مصاحبه کرد همه در محیط هایی با عوامل بیماری زای زیادی مانند کرم دور ، کرم شپش و سل زندگی می کرد. جوامع آنها از نظر اقتصادی از نظر اقتصادی متفاوت بودند ، از كلبه های باز با كف خاك گرفته تا خانه های ساخته شده توسط دولت با كف بتونی و نزدیكی به بازارهای مواد غذایی. Cepon-Robins و همکارانش از نظرسنجی اقتباس کردند که اشیا of انزجار را درجه بندی می کند و سپس آن را به شوار دادند. افراد به مواردی از قبیل دیدن استفراغ افراد ، لمس گوشت خام ، یافتن کرم در غذای خود و دیدن جوندگانی که غذای خود را در آن ذخیره می کنند ، رتبه بندی کردند.
محققان سپس نمونه های خون و مدفوع افراد خود را که از سال 2005 توسط پروژه تاریخچه زندگی و بهداشت شوار جمع آوری شده بود ، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. هنگامی که آنها نمونه ها را برای نشانگرهای مولکولی پاسخ های ایمنی حاد به عفونت های باکتریایی یا ویروسی بررسی کردند ، دریافتند که شوار که بالاترین امتیاز را در مقیاس انزجار بدست آورده است کمترین سیگنالهای آلودگی را داشت ، آنها امروز در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم گزارش می دهند. (شوار معمولاً از التهاب مزمن رنج نمی برد آمریکایی ها و اروپایی ها ، بنابراین نشانگرهای واکنش حاد ایمنی ، شاخص قابل اعتمادی برای مبارزه سیستم ایمنی بدن آنها با عفونت است.)
در یک پیچ و تاب جالب ، محققان همچنین دریافتند که حساسیت به انزجار می تواند با محیط تغییر کند. کسانی که شوار در ابتدایی ترین شرایط زندگی می کردند – کلبه های کاهگلی با کف خاکی ، که اغلب در معرض مستقیم عوامل بیماری زای خاک ، مدفوع حیوانات و آب آلوده بودند – نسبت به شوار که در خانه هایی با کف بتونی ، آب تمیز و راحت تر زندگی می کرد ، انزجار کمتری نشان دادند دسترسی به بازارهای مواد غذایی. Cepon-Robins می گوید: “اگر خانه ای آزاد با مرغ داشته باشید و واقعاً نمی توانید مدفوع حیوانات را در زمین خاك تمیز كنید ، توانایی این را ندارید كه خیلی بیزار شوید.” “اما اگر بتوانید از این کارها اجتناب کنید ، انزجار شما افزایش می یابد و به شما امکان می دهد از قرار گرفتن در معرض عوامل بیماریزا جلوگیری کنید.”
محققان که در کار دخالت ندارند ، می گویند این یافته ها قابل توجه است. جوش تیبور ، روانشناس تحول از دانشگاه وریجه ، آمستردام ، می گوید: “این مقاله بسیار هیجان انگیز است زیرا یکی از شواهد گمشده پر شده است که جمع آوری آن در دنیای غرب که استرس انگلی و قرار گرفتن در معرض بیماری های عفونی نسبتاً کم است بسیار دشوار است.”
روانشناس تکاملی ، دبرا لیبرمن از دانشگاه میامی موافق است: “آنچه من واقعاً در مورد این مطالعه دوست دارم این است که این شواهد تحریک آمیز را نشان می دهد که حساسیت انزجار برای سازگاری با محیط محلی ایجاد شده است.” سوگیاما می گوید حتی شوار که در کلبه هایی با کف خاکی بزرگ شده است ، در طول زندگی خود نسبت به انزجار حساس تر شده است زیرا آنها به خانه هایی با کف بتونی نقل مکان کرده اند و به بازارهایی که می توانند مواد غذایی خریداری کنند نزدیکتر هستند.
منبع : sciencemag
یک مطالعه جدید نشان می دهد انزجار از انسان در برابر عفونت محافظت می کند.
کریس توبین / گتی ایماژ
با آن گیبونز فوریه. 15 ، 2021 ، 3:00 بعد از ظهر
از مردی از قبیله شوار در آمازون اکوادور بپرسید که چه چیزی بیشتر از او متنفر است و ممکن است بگوید خوردن گوشت خام. قدم زدن در مدفوع انسان؛ لارنس سوگیاما ، یک انسان شناس در دانشگاه اورگان ، می گوید یا نوشیدن چیکا ، یک الکل سنتی که “با تف یک زن بی دندان” ساخته می شود.
احساس خسارت ناشی از غذای بالقوه آلوده یا تف یک فرد ناسالم ، یک واکنش عاقلانه برای شوار ، بومیانی است که در جنگل های بارانی جنوب مرکزی اکوادور اقدام به شکار ، جمع آوری و پرورش محصول می کنند. در اولین مطالعه در مورد انزجار و سلامتی مردم بومی ، سوگیاما و همکارانش دریافته اند که شواری که بیشترین عصبانیت را از طریق غذای خام یا خراب ، یا سایر منابع بالقوه عوامل بیماری زا احساس می کند ، احتمال مبارزه با ویروسی یا باکتریایی کمتر است. عفونت جوشوا اسنودگراس ، انسان شناس بیولوژیکی ، از دانشگاه اورگان ، یکی از نویسندگان این تحقیق می گوید: “افرادی که در مقیاس انزجار شوار امتیاز بالاتری داشتند ، سطح ایمنی کمتری داشتند.”
در سال 1872 ، چارلز داروین اظهار داشت که انزجار احساسی ذاتی است که تکامل می یابد زیرا به اجداد ما کمک می کند از خوردن غذای آلوده خودداری کنند. بنابراین افراد دارای انزجار شانس بیشتری برای تولید مثل داشتند و ژن هایی را که باعث احساس قصاص در ما می شوند ، منتقل می کنند. از آن زمان محققان نشان داده اند انزجار برای محافظت از سلامت انسان در فرهنگ های نسبتاً ثروتمند و بهداشتی به نظر می رسد. اما هیچ کس بررسی نکرده که آیا انزجار برای افرادی که در جوامع معیشتی سنتی زندگی می کنند تحت شرایطی مشابه با شرایطی که اجداد شکارچی و جمع آور ما تکامل یافته اند ، محافظت کننده است.
تارا Cepon-Robins ، انسان شناس در دانشگاه کلرادو ، کلرادو اسپرینگز ، 75 زن و شوهر شوار را در سه جامعه بومی اکوادور شوار به عنوان بخشی از پایان نامه خود در دانشگاه اورگان مورد بررسی قرار داد. شواری که با او مصاحبه کرد همه در محیط هایی با عوامل بیماری زای زیادی مانند کرم دور ، کرم شپش و سل زندگی می کرد. جوامع آنها از نظر اقتصادی از نظر اقتصادی متفاوت بودند ، از كلبه های باز با كف خاك گرفته تا خانه های ساخته شده توسط دولت با كف بتونی و نزدیكی به بازارهای مواد غذایی. Cepon-Robins و همکارانش از نظرسنجی اقتباس کردند که اشیا of انزجار را درجه بندی می کند و سپس آن را به شوار دادند. افراد به مواردی از قبیل دیدن استفراغ افراد ، لمس گوشت خام ، یافتن کرم در غذای خود و دیدن جوندگانی که غذای خود را در آن ذخیره می کنند ، رتبه بندی کردند.
محققان سپس نمونه های خون و مدفوع افراد خود را که از سال 2005 توسط پروژه تاریخچه زندگی و بهداشت شوار جمع آوری شده بود ، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. هنگامی که آنها نمونه ها را برای نشانگرهای مولکولی پاسخ های ایمنی حاد به عفونت های باکتریایی یا ویروسی بررسی کردند ، دریافتند که شوار که بالاترین امتیاز را در مقیاس انزجار بدست آورده است کمترین سیگنالهای آلودگی را داشت ، آنها امروز در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم گزارش می دهند. (شوار معمولاً از التهاب مزمن رنج نمی برد آمریکایی ها و اروپایی ها ، بنابراین نشانگرهای واکنش حاد ایمنی ، شاخص قابل اعتمادی برای مبارزه سیستم ایمنی بدن آنها با عفونت است.)
در یک پیچ و تاب جالب ، محققان همچنین دریافتند که حساسیت به انزجار می تواند با محیط تغییر کند. کسانی که شوار در ابتدایی ترین شرایط زندگی می کردند – کلبه های کاهگلی با کف خاکی ، که اغلب در معرض مستقیم عوامل بیماری زای خاک ، مدفوع حیوانات و آب آلوده بودند – نسبت به شوار که در خانه هایی با کف بتونی ، آب تمیز و راحت تر زندگی می کرد ، انزجار کمتری نشان دادند دسترسی به بازارهای مواد غذایی. Cepon-Robins می گوید: “اگر خانه ای آزاد با مرغ داشته باشید و واقعاً نمی توانید مدفوع حیوانات را در زمین خاك تمیز كنید ، توانایی این را ندارید كه خیلی بیزار شوید.” “اما اگر بتوانید از این کارها اجتناب کنید ، انزجار شما افزایش می یابد و به شما امکان می دهد از قرار گرفتن در معرض عوامل بیماریزا جلوگیری کنید.”
محققان که در کار دخالت ندارند ، می گویند این یافته ها قابل توجه است. جوش تیبور ، روانشناس تحول از دانشگاه وریجه ، آمستردام ، می گوید: “این مقاله بسیار هیجان انگیز است زیرا یکی از شواهد گمشده پر شده است که جمع آوری آن در دنیای غرب که استرس انگلی و قرار گرفتن در معرض بیماری های عفونی نسبتاً کم است بسیار دشوار است.”
روانشناس تکاملی ، دبرا لیبرمن از دانشگاه میامی موافق است: “آنچه من واقعاً در مورد این مطالعه دوست دارم این است که این شواهد تحریک آمیز را نشان می دهد که حساسیت انزجار برای سازگاری با محیط محلی ایجاد شده است.” سوگیاما می گوید حتی شوار که در کلبه هایی با کف خاکی بزرگ شده است ، در طول زندگی خود نسبت به انزجار حساس تر شده است زیرا آنها به خانه هایی با کف بتونی نقل مکان کرده اند و به بازارهایی که می توانند مواد غذایی خریداری کنند نزدیکتر هستند.
منبع : sciencemag
