- 5/10/19
- 95,287
- 79
تفسیر و ترجمه آیه 4 سوره فاتحه بهمراه صوت را در سایت همیارخاص ببینید و بشنوید
آیه :
مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ
ترجمه آیه : مالک (و پادشاه) روز جزاست (روز کیفر نیک و بد خلق).
این آیه به انگلیسی :
نام سوره : فاتحه
نزول : مکه
معانی کلمات :
مالك: اين كلمه بمعنى صاحب مال و سرپرست هر دو آمده است، در آيه معناى دوم بهتر است.
تفسیر :
مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ «4»
خدائى كه پادشاه روز جزا است مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ: آن خدائى اين صفت دارد كه مالك و پادشاه روز جزا است و تمام بندگان را به جزا و سزاى خود رساند، به اين وجه كه مؤمن و مطيع را ثواب، و كافر و عاصى را عقاب فرمايد.
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 39
مالكيت حق گرچه عام است نسبت به دنيا و آخرت، اما تخصيص آن به آخرت جهت تعظيم و تفخيم شأن آن روز است، يا به جهت تفرد حق به مالكيت در آخرت؛ زيرا روز قيامت هيچ منازعى نخواهد بود در ملكيت و سلطنت حق به خلاف دنيا كه مدعيان بسيارند.
على بن ابراهيم قمى از ابى بصير از حضرت صادق عليه السّلام فرمايد:
مالك روز حساب است، به دليل آيه شريفه قالُوا يا وَيْلَنا هذا يَوْمُ الدِّينِ. «1» تبصره: در انوار فرمايد: اجراى اين صفات بر حق تعالى از ربوبيت و موجديت و منعميت نعم ظاهره و باطنه و عاجله و آجله و مالكيت امور در روز حساب، به جهت آنست كه دلالت كند بر اختصاص حقيقت حمد بر ذات سبحانى نه غير او؛ و اشعار به آنكه كسى كه متصف به اين صفات نباشد، اهليت حمد و ستايش را ندارد، چه جاى آنكه لياقت معبوديت و پرستش را داشته باشد. پس وصف اول براى موجبيت حمد كه آن ايجاد و ربوبيت باشد، و وصف دوم و سوم براى دلالت آنكه متفضل نعم، قادر مختار است در اعطاء نعم، نه آنكه موجب بالذات باشد، زيرا حمد در مقابل صفات جميله اختياريه است نه غير اختياريه، و وصف چهارم متضمن وعده حامدان و وعيد عاصيان است براى تحقيق اختصاص؛ چه وصف مالكيت در آن روز قابل شركت نيست و نخواهد بود.
آیه :
مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ
ترجمه آیه : مالک (و پادشاه) روز جزاست (روز کیفر نیک و بد خلق).
این آیه به انگلیسی :
Master of the Day of Retribution.
نام سوره : فاتحه
نزول : مکه
معانی کلمات :
مالك: اين كلمه بمعنى صاحب مال و سرپرست هر دو آمده است، در آيه معناى دوم بهتر است.
تفسیر :
مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ «4»
خدائى كه پادشاه روز جزا است مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ: آن خدائى اين صفت دارد كه مالك و پادشاه روز جزا است و تمام بندگان را به جزا و سزاى خود رساند، به اين وجه كه مؤمن و مطيع را ثواب، و كافر و عاصى را عقاب فرمايد.
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 39
مالكيت حق گرچه عام است نسبت به دنيا و آخرت، اما تخصيص آن به آخرت جهت تعظيم و تفخيم شأن آن روز است، يا به جهت تفرد حق به مالكيت در آخرت؛ زيرا روز قيامت هيچ منازعى نخواهد بود در ملكيت و سلطنت حق به خلاف دنيا كه مدعيان بسيارند.
على بن ابراهيم قمى از ابى بصير از حضرت صادق عليه السّلام فرمايد:
مالك روز حساب است، به دليل آيه شريفه قالُوا يا وَيْلَنا هذا يَوْمُ الدِّينِ. «1» تبصره: در انوار فرمايد: اجراى اين صفات بر حق تعالى از ربوبيت و موجديت و منعميت نعم ظاهره و باطنه و عاجله و آجله و مالكيت امور در روز حساب، به جهت آنست كه دلالت كند بر اختصاص حقيقت حمد بر ذات سبحانى نه غير او؛ و اشعار به آنكه كسى كه متصف به اين صفات نباشد، اهليت حمد و ستايش را ندارد، چه جاى آنكه لياقت معبوديت و پرستش را داشته باشد. پس وصف اول براى موجبيت حمد كه آن ايجاد و ربوبيت باشد، و وصف دوم و سوم براى دلالت آنكه متفضل نعم، قادر مختار است در اعطاء نعم، نه آنكه موجب بالذات باشد، زيرا حمد در مقابل صفات جميله اختياريه است نه غير اختياريه، و وصف چهارم متضمن وعده حامدان و وعيد عاصيان است براى تحقيق اختصاص؛ چه وصف مالكيت در آن روز قابل شركت نيست و نخواهد بود.
بشنوید :