- 5/10/19
- 95,314
- 79
تالاسمی چگونه درمان میشود؟
در درمان تالاسمی دو رویه درمان قطعی و درمان نگهدارنده پیگیری میشود. درمان قطعی و در دسترس پیوند مغزاستخوان است. این درمان برای همه بیماران قابل انجام نیست. روش فوق زمانی موثر خواهد بود که یک اهدا کننده سازگار و مشابه وجود داشته باشد و فرد دریافت کننده پیوند (بیمار) از زمان کودکی تحت درمان مناسب و منظم قرار گرفته باشد. در ایران چند مرکز پیوند مغزاستخوان وجود دارد که تجارب موفقی در این زمینه دارند. به منظور درمان قطعی تالاسمی تحقیقات بر روی ژن درمانی ادامه دارد، ولی هنوز به مرحله کاربردی نرسیده است. درمان نگهدارنده تالاسمی عمدتا شامل تزریق خون در کنار مصرف داروی آهن زدا است. در ایران خون کم لکوسیت در سازمان انتقال خون تولید میشود که عمدتا به مصرف درمان تالاسمی میرسد. داروهای آهنزدا خوراکی و تزریقی در دسترس مبتلایان به تالاسمی است. نوع تزریقی که «دفروکسامین» نام دارد واجد نیمه عمرکوتاهی است بنابراین به تدریج و توسط یک پمپ خودکار تزریق میشود. این روش تزریق طاقت فرسا بوده و در مواردی انگیزه بیماران به درمان را کاهش میدهد. داروهای خوراکی نیز با دو نام «جنریک دفریپرون» و «دفرازیروکس» در دسترس عزیزان تالاسمی هستند که نوع «دفریپرون» گاهی توامان با نوع تزریقی مورد استفاده قرار میگیرد. درمانهای نگهدارنده شامل داروهایی که در سطح هموگلوبین تعادل ایجاد مینمایند، میشود. «هیدروکسی اوره» از جمله این داروها است که عمدتا در افراد محدودی از مبتلایان به تالاسمی بینابینی کاربرد دارد. تحقیقات جدید بر روی این دسته از داروها متمرکز شده، ولی هنوز به کارایی بالینی گسترده نرسیده است و در مرحله ثبت دارو میباشد.
بیماری تالاسمی شدید و بینابینی سندرم هستند که میتوانند در صورت عدم درمان یا درمانهای ناقص اندامهای مختلف فرد مبتلا را درگیر نمایند به همین دلیل لازم است این افراد همواره تحت نظر یک تیم مجرب پزشکی شامل تخصصهای مختلف باشند.
راه پیشگیری از تالاسمی چیست؟
با انجام یک آزمایش خون ساده قبل از ازدواج میتوان از تولد نوزاد مبتلا به تالاسمی پیشگیری کرد. در ایران طرح کشوری پیشگیری از تالاسمی از سال ۱۳۷۵ آغاز شد.
این طرح بر اساس غربالگری زوجین ناقل تالاسمی بنا شده است. در این طرح ابتدا مرد کاندید ازدواج بررسی میشود و در صورت ناقل بودن زن کاندید ازدواج هم مورد بررسی قرار میگیرد. اگر هردو فرد کاندید ازدواج (زوج و زوجه) ناقل ویژگی تالاسمی باشند، برخی گزینههای پیش روی آنها قرار دارد.
در درمان تالاسمی دو رویه درمان قطعی و درمان نگهدارنده پیگیری میشود. درمان قطعی و در دسترس پیوند مغزاستخوان است. این درمان برای همه بیماران قابل انجام نیست. روش فوق زمانی موثر خواهد بود که یک اهدا کننده سازگار و مشابه وجود داشته باشد و فرد دریافت کننده پیوند (بیمار) از زمان کودکی تحت درمان مناسب و منظم قرار گرفته باشد. در ایران چند مرکز پیوند مغزاستخوان وجود دارد که تجارب موفقی در این زمینه دارند. به منظور درمان قطعی تالاسمی تحقیقات بر روی ژن درمانی ادامه دارد، ولی هنوز به مرحله کاربردی نرسیده است. درمان نگهدارنده تالاسمی عمدتا شامل تزریق خون در کنار مصرف داروی آهن زدا است. در ایران خون کم لکوسیت در سازمان انتقال خون تولید میشود که عمدتا به مصرف درمان تالاسمی میرسد. داروهای آهنزدا خوراکی و تزریقی در دسترس مبتلایان به تالاسمی است. نوع تزریقی که «دفروکسامین» نام دارد واجد نیمه عمرکوتاهی است بنابراین به تدریج و توسط یک پمپ خودکار تزریق میشود. این روش تزریق طاقت فرسا بوده و در مواردی انگیزه بیماران به درمان را کاهش میدهد. داروهای خوراکی نیز با دو نام «جنریک دفریپرون» و «دفرازیروکس» در دسترس عزیزان تالاسمی هستند که نوع «دفریپرون» گاهی توامان با نوع تزریقی مورد استفاده قرار میگیرد. درمانهای نگهدارنده شامل داروهایی که در سطح هموگلوبین تعادل ایجاد مینمایند، میشود. «هیدروکسی اوره» از جمله این داروها است که عمدتا در افراد محدودی از مبتلایان به تالاسمی بینابینی کاربرد دارد. تحقیقات جدید بر روی این دسته از داروها متمرکز شده، ولی هنوز به کارایی بالینی گسترده نرسیده است و در مرحله ثبت دارو میباشد.
بیماری تالاسمی شدید و بینابینی سندرم هستند که میتوانند در صورت عدم درمان یا درمانهای ناقص اندامهای مختلف فرد مبتلا را درگیر نمایند به همین دلیل لازم است این افراد همواره تحت نظر یک تیم مجرب پزشکی شامل تخصصهای مختلف باشند.
راه پیشگیری از تالاسمی چیست؟
با انجام یک آزمایش خون ساده قبل از ازدواج میتوان از تولد نوزاد مبتلا به تالاسمی پیشگیری کرد. در ایران طرح کشوری پیشگیری از تالاسمی از سال ۱۳۷۵ آغاز شد.
این طرح بر اساس غربالگری زوجین ناقل تالاسمی بنا شده است. در این طرح ابتدا مرد کاندید ازدواج بررسی میشود و در صورت ناقل بودن زن کاندید ازدواج هم مورد بررسی قرار میگیرد. اگر هردو فرد کاندید ازدواج (زوج و زوجه) ناقل ویژگی تالاسمی باشند، برخی گزینههای پیش روی آنها قرار دارد.