- 5/10/19
- 95,285
- 79
ترمیم سد مغز و خون مغز
تحقیقات جدید در مورد موش ها این ایده را زیر سوال می برد که "شما نمی توانید ترفندهای جدیدی را به سگ قدیمی آموزش دهید." پاسخ ممکن است در حفظ سد خونی مغزی باشد ، که با افزایش سن گرایش پیدا می کند.
سد خونی مغزی مجموعه ای پیچیده از ویژگی های رگ های خونی است که به محافظت از مغز از مواد بالقوه مضر در جریان خون کمک می کند.
در یک مطالعه اخیر Science Science Science ، دانشمندان توضیح می دهند که چگونه شکست سد مغز خون می تواند باعث التهاب مغز و اختلال شناختی در موشهای پیری شود.
تیم بین المللی دریافتند که شکستن سد خونی مغزی باعث فعال شدن پروتئین سیگنالینگ در سلولهای مغزی به نام آستروسیت ها می شود.
محققان سپس دارویی را ساختند که پروتئین سیگنالینگ را مسدود کند ، که با نام فاکتور رشد بتا (TGF-بتا) تبدیل می شود.
پس از درمان با دارو ، موش ها علائم کمتری از التهاب مغز و توانایی بهبود یافته در یادگیری وظایف جدید که مطابق با عملکرد موش های بسیار جوان تر بود را نشان دادند.
دانیلا كوفر ، نويسنده پژوهش ارشد مطالعات ، می گوید: "ما تمایل داریم در مورد مغز سالخورده به همان روشی كه در مورد سلول های عصبی فکر می کنیم فکر کنیم: سن شامل از بین رفتن عملکرد و سلولهای مرده است."
وی می افزاید: "اما داده های جدید ما داستان دیگری راجع به چرا عملکرد مغز پیری به خوبی نشان نمی دهد: به دلیل همین" مه "از بار التهابی است."
پروفسور كوفر توضیح می دهد كه در طی چند روز از بین بردن "مه التهابی" ، مغز پیر شروع به فعالیت بیشتر مانند مغز جوان می كند.
این یافته ها باید دانشمندان را در درک بهتر کاهش عملکردهای مغز ناشی از التهاب که می تواند با پیری و شرایطی مانند زوال عقل همراه باشد ، کمک کند.
بررسی مه التهابی
یک تحقیق در حال افزایش - از جمله مطالعات تصویربرداری توسط نویسنده همکار ارشد مطالعه ، آلون فریدمن ، از دانشگاه بن گوریون از Negev در اسرائیل و دانشگاه Dalhousie در کانادا - نشان می دهد که سد خون و مغز با افزایش سن کارآمدتر می شود.
هرچه سد خونی مغزی نشت پیدا کند ، برای موادی که باعث التهاب از جریان خون در بافت مغز می شوند و سلول ها آسیب می رسانند ، آسان تر می شوند.
كوفر و فریدمن همچنین نویسندگان ارشد دیگری هستند كه اخیراً در مطالعه پزشکی ترجمه علم پزشکی انجام شده است كه با دقت بیشتری به مه التهاب در موانع نشتی مغز خون می پردازد.
افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است اغلب دچار حوادث صرع شوند ، اما آنها و پزشکان آنها لزوماً از آنها آگاهی ندارند.
سن پیشرفت یک عامل خطر برای آلزایمر و صرع است و داده های تجربی و بالینی از ایده ایجاد ارتباط بین این دو بیماری پشتیبانی می کنند.
برای مطالعه دوم ، تیم مطالعه قرائت EEG از مبتلایان به آلزایمر را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و امضای EEG را برای آنچه توصیف می کنند "حوادث موج آهسته پاروکسیسمال" (PSWE) توصیف کردند.
از EEG ها ، آنها دیدند که چگونه میزان PSWE با سطح اختلال شناختی افراد مطابقت دارد.
در EEG های مبتلایان به صرع ، آنها دریافتند که PSWE هایی که بین تشنج رخ می دهند منطبق بر نواحی سد مغز و خون مغز است. آنها در موش های مسن ، موش های مستعد ابتلا به آلزایمر و موش های مبتلا به صرع القا شده همان مسابقه را پیدا کردند.
TGF-بتا و آلبومین
آزمایش های اضافی در موش های جوان نشان داد که با وارد کردن آلبومین پروتئین به مغز می توان مانع خون مغزی شد. این امر منجر به افزایش PSWE شد.
در تحقیقات قبلی ، فریدمن و كوفر نشان داده بودند كه آلبومین می تواند به دنبال آسیب به مغز نشت كند. پروتئین خود را به گیرنده TGF-بتا آستروسیت ها متصل می کند.
پروتئین با اتصال به گیرنده های TGF-بتا آستروسیت ها ، زنجیره ای از وقایع التهابی را ایجاد می کند که به سلول ها و مدارهای مغزی آسیب می رساند.
این آسیب با اختلال در تعادل بین تحریک و مهار نورونها احتمال بروز تشنج را افزایش می دهد.
این تیم نتیجه می گیرند که این یافته ها به یک سد مغز خونی مغز به عنوان یک دلیل احتمالی تشنج غیر تشنج در افراد مبتلا به آلزایمر اشاره می کند. همچنین ممکن است یک هدف درمانی بالقوه را ارائه دهد.
نشانگرهای زیستی برای اختلال در موانع خون و مغز
محققان پیشنهاد می كنند كه دو مجموعه از این یافته ها دو نشانگر نشانگر جدید ارائه می دهند كه می تواند به پزشكان كمك كند تا افرادی را كه مشكل سد خونی مغزی دارند ، شناسایی كنند: یكی از آنها با استفاده از MRI (كه می تواند موانع نشتی را تشخیص دهد) ، و دیگری با استفاده از EEG (كه می تواند غیر طبیعی باشد. ریتم مغز).
همچنین دارویی برای تولید دارویی که از آنها به عنوان راهی برای ترمیم سد خونی مغزی استفاده می شود برای کند کردن و حتی معکوس کردن برخی از مشکلاتی که می تواند ایجاد کند وجود دارد.
متخصصان اظهار نظر در مورد این دو مطالعه ، عموماً از یافته ها استقبال می كنند ، اما هشدار می دهند كه از اینكه به این نتیجه برسند كه آنها روشهای معكوس زوال عقل در انسان را توصیف می كنند ، هشدار می دهند.
"به طور کلی" ، یادداشت می کند دیگو گومز-نیکولا ، استادیار علوم اعصاب در دانشگاه
تحقیقات جدید در مورد موش ها این ایده را زیر سوال می برد که "شما نمی توانید ترفندهای جدیدی را به سگ قدیمی آموزش دهید." پاسخ ممکن است در حفظ سد خونی مغزی باشد ، که با افزایش سن گرایش پیدا می کند.
سد خونی مغزی مجموعه ای پیچیده از ویژگی های رگ های خونی است که به محافظت از مغز از مواد بالقوه مضر در جریان خون کمک می کند.
در یک مطالعه اخیر Science Science Science ، دانشمندان توضیح می دهند که چگونه شکست سد مغز خون می تواند باعث التهاب مغز و اختلال شناختی در موشهای پیری شود.
تیم بین المللی دریافتند که شکستن سد خونی مغزی باعث فعال شدن پروتئین سیگنالینگ در سلولهای مغزی به نام آستروسیت ها می شود.
محققان سپس دارویی را ساختند که پروتئین سیگنالینگ را مسدود کند ، که با نام فاکتور رشد بتا (TGF-بتا) تبدیل می شود.
پس از درمان با دارو ، موش ها علائم کمتری از التهاب مغز و توانایی بهبود یافته در یادگیری وظایف جدید که مطابق با عملکرد موش های بسیار جوان تر بود را نشان دادند.
دانیلا كوفر ، نويسنده پژوهش ارشد مطالعات ، می گوید: "ما تمایل داریم در مورد مغز سالخورده به همان روشی كه در مورد سلول های عصبی فکر می کنیم فکر کنیم: سن شامل از بین رفتن عملکرد و سلولهای مرده است."
وی می افزاید: "اما داده های جدید ما داستان دیگری راجع به چرا عملکرد مغز پیری به خوبی نشان نمی دهد: به دلیل همین" مه "از بار التهابی است."
پروفسور كوفر توضیح می دهد كه در طی چند روز از بین بردن "مه التهابی" ، مغز پیر شروع به فعالیت بیشتر مانند مغز جوان می كند.
این یافته ها باید دانشمندان را در درک بهتر کاهش عملکردهای مغز ناشی از التهاب که می تواند با پیری و شرایطی مانند زوال عقل همراه باشد ، کمک کند.
بررسی مه التهابی
یک تحقیق در حال افزایش - از جمله مطالعات تصویربرداری توسط نویسنده همکار ارشد مطالعه ، آلون فریدمن ، از دانشگاه بن گوریون از Negev در اسرائیل و دانشگاه Dalhousie در کانادا - نشان می دهد که سد خون و مغز با افزایش سن کارآمدتر می شود.
هرچه سد خونی مغزی نشت پیدا کند ، برای موادی که باعث التهاب از جریان خون در بافت مغز می شوند و سلول ها آسیب می رسانند ، آسان تر می شوند.
كوفر و فریدمن همچنین نویسندگان ارشد دیگری هستند كه اخیراً در مطالعه پزشکی ترجمه علم پزشکی انجام شده است كه با دقت بیشتری به مه التهاب در موانع نشتی مغز خون می پردازد.
افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است اغلب دچار حوادث صرع شوند ، اما آنها و پزشکان آنها لزوماً از آنها آگاهی ندارند.
سن پیشرفت یک عامل خطر برای آلزایمر و صرع است و داده های تجربی و بالینی از ایده ایجاد ارتباط بین این دو بیماری پشتیبانی می کنند.
برای مطالعه دوم ، تیم مطالعه قرائت EEG از مبتلایان به آلزایمر را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و امضای EEG را برای آنچه توصیف می کنند "حوادث موج آهسته پاروکسیسمال" (PSWE) توصیف کردند.
از EEG ها ، آنها دیدند که چگونه میزان PSWE با سطح اختلال شناختی افراد مطابقت دارد.
در EEG های مبتلایان به صرع ، آنها دریافتند که PSWE هایی که بین تشنج رخ می دهند منطبق بر نواحی سد مغز و خون مغز است. آنها در موش های مسن ، موش های مستعد ابتلا به آلزایمر و موش های مبتلا به صرع القا شده همان مسابقه را پیدا کردند.
TGF-بتا و آلبومین
آزمایش های اضافی در موش های جوان نشان داد که با وارد کردن آلبومین پروتئین به مغز می توان مانع خون مغزی شد. این امر منجر به افزایش PSWE شد.
در تحقیقات قبلی ، فریدمن و كوفر نشان داده بودند كه آلبومین می تواند به دنبال آسیب به مغز نشت كند. پروتئین خود را به گیرنده TGF-بتا آستروسیت ها متصل می کند.
پروتئین با اتصال به گیرنده های TGF-بتا آستروسیت ها ، زنجیره ای از وقایع التهابی را ایجاد می کند که به سلول ها و مدارهای مغزی آسیب می رساند.
این آسیب با اختلال در تعادل بین تحریک و مهار نورونها احتمال بروز تشنج را افزایش می دهد.
این تیم نتیجه می گیرند که این یافته ها به یک سد مغز خونی مغز به عنوان یک دلیل احتمالی تشنج غیر تشنج در افراد مبتلا به آلزایمر اشاره می کند. همچنین ممکن است یک هدف درمانی بالقوه را ارائه دهد.
نشانگرهای زیستی برای اختلال در موانع خون و مغز
محققان پیشنهاد می كنند كه دو مجموعه از این یافته ها دو نشانگر نشانگر جدید ارائه می دهند كه می تواند به پزشكان كمك كند تا افرادی را كه مشكل سد خونی مغزی دارند ، شناسایی كنند: یكی از آنها با استفاده از MRI (كه می تواند موانع نشتی را تشخیص دهد) ، و دیگری با استفاده از EEG (كه می تواند غیر طبیعی باشد. ریتم مغز).
همچنین دارویی برای تولید دارویی که از آنها به عنوان راهی برای ترمیم سد خونی مغزی استفاده می شود برای کند کردن و حتی معکوس کردن برخی از مشکلاتی که می تواند ایجاد کند وجود دارد.
متخصصان اظهار نظر در مورد این دو مطالعه ، عموماً از یافته ها استقبال می كنند ، اما هشدار می دهند كه از اینكه به این نتیجه برسند كه آنها روشهای معكوس زوال عقل در انسان را توصیف می كنند ، هشدار می دهند.
"به طور کلی" ، یادداشت می کند دیگو گومز-نیکولا ، استادیار علوم اعصاب در دانشگاه
